ในการสำรวจ ผู้คนถูกถามเกี่ยวกับขอบเขตที่พวกเขาเห็นด้วยกับข้อความเช่น “ฉันหมกมุ่นอยู่กับข่าวจนลืมโลกรอบตัว” “จิตใจของฉันมักหมกมุ่นอยู่กับความคิดเกี่ยวกับข่าว” “ฉันพบว่า มันยากที่จะหยุดอ่านหรือดูข่าว” และ “ฉันมักไม่สนใจเรียนหรือทำงานเพราะฉันกำลังอ่านหรือดูข่าว” ผู้ตอบแบบสอบถามยังถูกถามเกี่ยวกับความถี่ที่พวกเขามีความเครียดและวิตกกังวล รวมถึงอาการเจ็บป่วยทางร่างกาย เช่น ความเหนื่อยล้า ความเจ็บปวดทางร่างกาย สมาธิไม่ดี และปัญหาเกี่ยวกับระบบทางเดินอาหาร ผลการสำรวจพบว่า 16.5% ของผู้ตอบแบบสำรวจแสดงสัญญาณของการบริโภค ข่าว สารที่ ‘มีปัญหาอย่างรุนแรง’ บุคคลดังกล่าวมักหมกมุ่นและทุ่มเทกับข่าวมากเสียจนเรื่องราวเหล่านั้นครอบงำความคิดที่ตื่นขึ้นของบุคคลนั้น ทำให้รบกวนเวลากับครอบครัวและเพื่อนฝูง ทำให้ยากต่อการจดจ่อกับการเรียนหรือการทำงาน และมีส่วนทำให้กระวนกระวายใจและไม่สามารถนอนหลับได้ อาจไม่น่าแปลกใจที่ผู้ที่มีระดับการบริโภคข่าวที่เป็นปัญหาในระดับที่สูงกว่ามีแนวโน้มที่จะประสบกับความเจ็บป่วยทางจิตใจและร่างกายมากกว่าผู้ที่มีระดับที่ต่ำกว่า แม้ว่าจะควบคุมข้อมูลประชากร ลักษณะบุคลิกภาพ และการใช้ข่าวโดยรวมก็ตาม