เทศบาลตำบลพิมาย

I Used to be a Boss เคยเป็นเจ้านาย

ในใจกลางเมือง ท่ามกลางตึกระฟ้าสูงตระหง่านและถนนที่พลุกพล่าน สำนักงานใหญ่ของ Veridian Technologies ตั้งอยู่ที่อาคารสำนักงานใหญ่แห่งใหม่ซึ่งทำจากกระจกและเหล็ก โดยมีพนักงานหลายพันคนทำงานอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยภายใต้รูปลักษณ์ที่ทันสมัย ​​ภายในอาคาร มีชายคนหนึ่งที่ได้รับความเคารพและชื่นชม นั่นคือ Jonathan Blake ซีอีโอJonathan ได้สร้าง Veridian ขึ้นมาจากศูนย์ และเปลี่ยนจากบริษัทสตาร์ทอัพเล็กๆ ให้กลายเป็นบริษัทเทคโนโลยียักษ์ใหญ่ระดับโลก ชื่อของเขามีความหมายเหมือนกับความสำเร็จ นวัตกรรม และความทะเยอทะยานที่ไม่ลดละ แต่เมื่อเวลาผ่านไป ความต้องการของผู้นำก็เริ่มส่งผลกระทบเช้าวันหนึ่งในฤดูใบไม้ร่วงที่อากาศแจ่มใส Jonathan ได้รับข้อความที่ไม่คาดคิด นั่นคือคำเชิญไปร่วมการประชุมระดับสูงในชนบท ซึ่งห่างไกลจากขอบเขตการทำงานประจำวันของเขา แม้ว่าเขาจะมีข้อสงวนบางอย่าง แต่เขาตัดสินใจไปร่วมงานเพื่อหลีกหนีจากแรงกดดันที่ไม่มีวันสิ้นสุดของชีวิตการทำงานในองค์กร
การประชุมจัดขึ้นในคฤหาสน์ที่งดงามรายล้อมไปด้วยเนินเขาและใบไม้ที่เขียวชอุ่ม โจนาธานคุ้นเคยกับสภาพแวดล้อมที่แห้งแล้งของห้องประชุมและห้องปฏิบัติการเทคโนโลยี แต่กลับรู้สึกสบายใจอย่างน่าประหลาดใจในความเงียบสงบของชนบท เขาใช้เวลาทั้งวันไปกับการฟังผู้นำทางความคิด พูดคุยในเชิงปรัชญา และเชื่อมโยงกับความสนใจของตัวเอง ซึ่งเป็นสิ่งที่เขาไม่ได้มีเวลาทำมาหลายปีเย็นวันหนึ่ง ขณะที่ดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้าและท้องฟ้าเต็มไปด้วยสีส้มและสีชมพู โจนาธานก็เดินเล่นคนเดียวในสวนอันกว้างใหญ่ของคฤหาสน์ เขามัวแต่คิดเพลินๆ จนไปเจอกระท่อมเล็กๆ ที่ดูเรียบง่ายอยู่ริมที่ดินด้วยความอยากรู้ เขาจึงเดินเข้าไปข้างในและพบชายชราคนหนึ่งกำลังนั่งหลังค่อมอยู่บนโต๊ะทำงานที่เต็มไปด้วยชิ้นส่วนเครื่องจักรต่างๆ ชายคนนั้นเงยหน้าขึ้นมอง ดวงตาเป็นประกายด้วยทั้งความฉลาดและความซุกซน

“ยินดีต้อนรับ” ชายชรากล่าวพร้อมรอยยิ้มอบอุ่น “ผมชื่อโทมัส คุณมาที่นี่ทำไม”

โจนาธานลังเลก่อนจะตอบว่า “ผมเคยเป็นซีอีโอของบริษัทเทคโนโลยีขนาดใหญ่ ฉันได้รับเชิญให้เข้าร่วมการประชุมนี้ และผมก็มาอยู่ที่นี่”
โทมัสพยักหน้าอย่างครุ่นคิด “ตำแหน่งสูงแน่นอน แล้วตอนนี้ล่ะ”โจนาธานถอนหายใจ “ตอนนี้ ผมกำลังพยายามค้นหาตัวเองใหม่ว่าตัวเองเป็นใครนอกเหนือจากบทบาทนั้น ผมเคยเป็นคนที่คนอื่นยกย่อง แต่ตอนนี้… ผมไม่แน่ใจว่าตัวเองเหมาะกับตำแหน่งไหน”ดวงตาของโทมัสเป็นประกายด้วยความเข้าใจ “ผมใช้ชีวิตไปกับการสร้างและซ่อมแซมสิ่งของต่างๆ แต่ไม่ใช่แค่เรื่องของเครื่องจักรเท่านั้น แต่ยังเกี่ยวกับช่วงเวลาระหว่างนั้นด้วย—เมื่อคุณก้าวถอยออกมาและมองภาพรวม”โจนาธานตั้งใจฟังอย่างตั้งใจ ความเรียบง่ายและความล้ำลึกในคำพูดของโทมัสสะท้อนใจเขาอย่างลึกซึ้ง เขาตระหนักว่าแม้ว่าครั้งหนึ่งเขาเคยสั่งการผู้บริหารในห้องประชุมได้เต็มห้องประชุม แต่เขากลับละเลยด้านที่เงียบสงบและเป็นส่วนตัวมากกว่าในชีวิต
ในช่วงไม่กี่วันถัดมา โจนาธานและโทมัสได้พูดคุยกันอย่างลึกซึ้งเกี่ยวกับจุดมุ่งหมาย ความสำเร็จ และธรรมชาติของความสำเร็จ โทมัสได้เล่าเรื่องราวการเดินทางของตัวเองซึ่งเต็มไปด้วยทั้งชัยชนะและความล้มเหลว และโจนาธานก็เริ่มมองเห็นประสบการณ์ของตัวเองในมุมมองใหม่เมื่อการประชุมสิ้นสุดลง โจนาธานกลับมาที่ Veridian Technologies ด้วยความรู้สึกที่ชัดเจนขึ้น เขาตัดสินใจลาออกจากตำแหน่งซีอีโอ ไม่ใช่เพราะความพ่ายแพ้ แต่เพราะเลือกที่จะเดินตามเส้นทางอื่นอย่างมีสติ เขาต้องการมุ่งเน้นไปที่การเป็นที่ปรึกษา โดยใช้ประสบการณ์ของเขาเพื่อชี้นำผู้ประกอบการรุ่นใหม่และช่วยให้พวกเขาหลีกเลี่ยงข้อผิดพลาดที่เขาเคยทำ
หลายปีต่อมา โจนาธานมองย้อนกลับไปถึงการตัดสินใจของเขาด้วยความขอบคุณ การเปลี่ยนแปลงนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ทำให้เขาสามารถกำหนดตัวตนของตัวเองใหม่และค้นพบจุดมุ่งหมายในชีวิตที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้น เขาได้เรียนรู้ว่าความสำเร็จที่แท้จริงไม่ได้มาจากตำแหน่งหรือคำยกย่อง แต่มาจากการเชื่อมโยงที่เราสร้างและผลกระทบที่เราฝากไว้กับผู้อื่นขณะที่เขาเดินผ่านสวนที่คล้ายกับสวนที่เขาได้พบกับโทมัส โจนาธานรู้สึกสงบอย่างลึกซึ้ง ครั้งหนึ่งเขาเคยเป็นหัวหน้า แต่ตอนนี้เขากลายเป็นคนที่มีความหมายมากกว่านั้นอีก เขาคือที่ปรึกษา ผู้ชี้แนะ และเพื่อนและเรื่องราวของโจนาธาน เบลคก็ดำเนินต่อไป ไม่ใช่ในฐานะผู้บริหารระดับสูง แต่ในฐานะคนที่ค้นพบหนทางสู่ชีวิตที่มั่งคั่งและสมบูรณ์ยิ่งขึ้น ทั้งนี้ก็เพราะเขากล้าที่จะก้าวออกจากเขตปลอดภัยของตัวเองและเปิดรับมุมมองใหม่ๆ

อ่านการ์ตูนออนไลน์ https://www.madoo-manga.com/