เทศบาลตำบลพิมาย

Juvenile Offender ผู้กระทำผิดเยาวชน 

“Juvenile Offender”: ในเมืองเล็กๆ อย่างมิลบรูค เจคเป็นที่รู้จักในนามผู้ก่อปัญหา เมื่ออายุได้ 15 ปี เขาใช้เวลาอยู่ในสถานกักขังมากกว่าในห้องเรียนไปแล้ว พ่อแม่ของเขาหมดความหวังไปนานแล้ว และครูของเขาก็กลัวที่จะเห็นชื่อของเขาในใบลงทะเบียนเรียน เย็นวันหนึ่งที่ฝนตก เจคพบว่าตัวเองกำลังเดินไปตามถนนร้าง เตะแอ่งน้ำ และรู้สึกถึงน้ำหนักของชื่อเสียงของเขา ขณะที่เขาเดินผ่านร้านสะดวกซื้อในท้องถิ่น ความคิดชั่ววูบก็แวบเข้ามาในจิตใจของเขา บางทีเขาอาจจะเอาของเล็กๆ น้อยๆ ซึ่งเป็นของที่ร้านค้าไม่ควรพลาด ไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยทำมาก่อน ข้างในร้านมีไฟสลัวๆ แคชเชียร์พยักหน้าไปด้านหลังเคาน์เตอร์ เจคลังเลแล้วสอดแท่งลูกกวาดเข้าไปในกระเป๋าของเขา หัวใจเต้นแรงเขาจึงหันหลังออกไป แต่แล้วเขาก็เห็นเธอ เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ อายุไม่เกินเจ็ดขวบ จ้องมองเขาด้วยสายตาเบิกกว้างจากแผงขายขนม เจคตัวแข็ง เขาไม่เคยเห็นเธอมาก่อน แต่มีบางอย่างในสายตาของเธอที่ทำให้เขารู้สึกเหมือนถูกจับคาหนังคาเขา “คุณจะจ่ายสำหรับสิ่งนั้นเหรอ?” เสียงของเธอแผ่วเบาแต่หนักแน่น ชี้ไปที่แท่งลูกกวาดที่พองอยู่ในกระเป๋าของเขา เจครู้สึกละอายใจและโกรธจัด “ไปยุ่งเรื่องของตัวเองเถอะ ไอ้หนู” เขาพูดพร้อมผลักเธอออกไปท่ามกลางสายฝน เขาวิ่งไป ความรู้สึกผิดแทะเขาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เขาไม่หยุดจนกระทั่งถึงรางรถไฟร้างบริเวณชานเมือง นั่งอยู่ที่นั่นเขาหยิบแท่งลูกกวาดออกมาแล้วจ้องมองมัน มันไม่เกี่ยวกับขนมอีกต่อไป มันเกี่ยวกับสิ่งที่เขาเป็น วันรุ่งขึ้น เจคกลับมาที่ร้านสะดวกซื้อ เขารอจนกระทั่งแม่ของเด็กหญิงตัวน้อยมารับเธอ เขาเดินเข้าไปหาพวกเขาด้วยมือที่สั่นเทา “ฉัน… ฉันเก็บอันนี้มาเมื่อวาน” เขาพึมพำพร้อมยื่นลูกกวาดแท่งออกมา “ฉันเสียใจ.” แม่มองเขาอย่างสงสัย แต่เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ก็หยิบแท่งลูกกวาดจากมือของเขาแล้วยิ้มให้เขา “ไม่เป็นไร” เธอพูดเบาๆ เจคออกไปก่อนที่พวกเขาจะพูดอะไรอีก เขารู้ว่าคำขอโทษเล็กๆ น้อยๆ เพียงครั้งเดียวไม่ได้ลบล้างทุกสิ่งที่เขาทำไป แต่นี่คือจุดเริ่มต้น ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา เจคก็ไม่ได้หยุดเป็นที่รู้จักในฐานะผู้ก่อปัญหาในชั่วข้ามคืน เขายังคงสับสน ยังคงทดสอบขอบเขต แต่มีการเปลี่ยนแปลงในตัวเขา เขาเริ่มมาโรงเรียนบ่อยขึ้น โดยก้มหน้าก้มตาในชั้นเรียน เขายังเข้าร่วมโครงการหลังเลิกเรียนของศูนย์ชุมชนด้วย โดยช่วยเด็กๆ ทำการบ้าน มันไม่ง่ายเลย และเขายังมีหนทางอีกยาวไกลในการชดเชยอดีตของเขา แต่เมื่อใดก็ตามที่เขารู้สึกอยากยอมแพ้ เขาก็นึกถึงการให้อภัยของเด็กหญิงตัวน้อย บางครั้ง สิ่งเดียวที่ต้องทำก็แค่แสดงน้ำใจเล็กๆ น้อยๆ เพื่อทำให้ผู้กระทำความผิดที่เป็นเยาวชนเห็นว่าเขาเป็นมากกว่าความผิดพลาดของเขา

ติดตามการ์ตูนได้ที่  https://www.madoo-manga.com/